G

Gendek Monika, W poszukiwaniu bezpiecznej bazy. Fenomen przywiązania w psychoterapii (tekst)

Fragment

Gdy zaczęłam zastanawiać się, co jest dla mnie kluczowym fenomenem terapii, odpowiedź przyszła dość szybko. Zdecydowanie jakość relacji z klientem, a figurą – specyfika relacji przywiązania. Poczułam ciekawość i ekscytację. Swoje poszukiwania rozpoczęłam od zapoznania się z literaturą związaną z teorią przywiązania w różnych paradygmatach psychoterapeutycznych. Bardzo poruszyły mnie wyniki badań z zakresu neuronauki jednoznacznie wskazujących na to że psychoterapia działa, zmienia mózg klienta i jego jakość życia i w związku z tym może pozytywnie wpływać na jakość przywiązania. Wyniki badań, które dowodzą, że bieżące doświadczenia mogą kształtować mózg osoby dorosłej, podobnie jak mózg rosnącego dziecka, były dla mnie w kontekście klinicznym bardzo inspirujące. Dowiedziałam się, że nowe przeżycia w terapii nie tylko prowadzą do powstania nowych połączeń nerwowych, lecz także modyfikują fizyczną strukturę mózgu. Okazuje się, że indukowane z zewnątrz poczucie bezpieczeństwa wpływa na funkcje regulacyjne schematu emocjonalnego i pozytywnie kształtuje zdolność do radzenia sobie z cierpieniem. Odkrycie plastyczności układu nerwowego sugeruje więc, że odtworzenie matrycy przywiązania jest możliwe.

Fascynuje mnie fakt, że psychoterapeuta, poprzez pracę na rzecz bezpiecznego przywiązania, wspiera klienta nie tylko w zakresie regulacji emocji i zachowania, ale także odzyskania homeostazy na poziomie endokrynologicznym oraz autonomicznego i ośrodkowego układu nerwowego. Przebywanie w towarzystwie osoby, której ufamy prowadzi do wzrostu poziomu dopaminy i endogennych opioidów – wykazuje zatem działanie nagradzające, a nawet przeciwbólowe. Relacja w bezpiecznym kontakcie leczy.

Odnośnik

Artykuł znajduje się tutaj.

Data publikacji

2017

Obraz

Mother with daughter, Paul Mathiopoulos

Fragment Gdy zaczęłam zastanawiać się, co jest dla mnie kluczowym fenomenem terapii, odpowiedź przyszła dość szybko. Zdecydowanie jakość relacji z klientem, a figurą – specyfika relacji przywiązania. Poczułam ciekawość i ekscytację. Swoje poszukiwania rozpoczęłam od zapoznania się z literaturą związaną z teorią przywiązania w różnych paradygmatach psychoterapeutycznych. Bardzo poruszyły mnie wyniki badań z zakresu neuronauki…

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *

Skip to content