Fragment
W jaki sposób można wykorzystać opór na rzecz zmiany? Zachowanie obronne musi najpierw dotrzeć do świadomości klienta na przykład poprzez: wzmocnienie, przerysowanie, eksperyment, zastosowanie psychodramy itp. Taka zmieniona świadomość jest praktycznie warunkiem koniecznym, aby mogła nastąpić zmiana i sama w sobie również stanowi zmianę (Houston, 2006). Jednostka musi rozpoznać to zachowanie jako własną aktywność i wziąć za nie odpowiedzialność, dzięki czemu energia wcześniej kierowana przeciw sobie reintegruje się jako własna. Jest to krok do zintegrowania własnych zachowań (Chu, 2013). Wówczas można ją wykorzystać do podjęcia nowych wyzwań, eksploracji nowych zachowań, dopełnienia niedomkniętych figur (stadium eksperymentowania). Ostatni krok stanowi konsolidacja nowego zachowania. Za przykład przejścia przez opór niech posłuży fragment sesji mojej klientki Alicji: jest to osoba około czterdziestoletnia, pracująca nad swoim rozwojem osobistym. Często podczas sesji złości się, używa konfrontacyjnej narracji, a jednocześnie jej ciało wyraża smutek i tęsknotę. Pewnego dnia opowiada, „idąc” cyklem Zinkera (Sills, Fish, Lapworth, 1999), że chce wreszcie otwarcie wyrazić swoje uczucia wobec matki, głównie złość. W efekcie pracy okazuje się, że chodzi o wyrażenie miłości i bliskości, za którą Alicja tęskni, a strach przed odrzuceniem maskuje agresją, głównie werbalną lub unikaniem kontaktu.
Terapeuta w procesie kontaktu z klientem nie naciska na to, by zmiana nastąpiła, ale, zważywszy na zawarty kontrakt terapeutyczny, zmierza w kierunku, co do którego zgodził się z klientem i stwarza przestrzeń dla rozwoju procesu poszerzania świadomości. Klient uświadamia sobie swoje sposoby radzenia sobie z otoczeniem społecznym i mechanizmy reagowania na nowe sytuacje. Zmiana pojawia się natomiast jako produkt procesu poszerzania świadomości.
Odnośnik
Artykuł dostępny jest tutaj.
Data publikacji
2017