Fragment
We wszystkich poważniejszych dyskusjach na temat twórczości i terapii Gestalt wymieniać powinno się nazwisko Salomo Friedlaendera. Powinno się go obdarzać szczególnym uznaniem gdyżbył nie tylko jednym z głównych teoretyków terapii Gestalt, ale również ze względu na jego dorobek związany z tematyką twórczości, do której nawiązał już w samym tytule jego głównego dzieła Twórcza Bezinteresowność (1918). Mimo to, Friedlaender pozostaje prawie zupełnie nieznany wśród terapetów Gestalt (zwłaszcza tych, którzy nie mówią po niemiecku), nawet gdy Fritz Perls otwarcie mówił o inspiracji jaką czerpał z jego filozofii przy rozwijaniu swojego podejścia do psychoterapii:
„Przez długi czas w moim życiu należałem do ludzi, którzy mimo, iż interesowali się teorią filozofii i psychologii, nie potrafili wynieść pożytku z jej studiowania, dopóki nie zacząłem czytać dzieł Sigmunda Freuda, które jeszcze wtedy znajdowały się całkowicie poza kręgiem nauk akademickich, podobnie zresztą było w przypadku filozofii Twórczej Bezinteresowności S. Friedlaendera.” (Perls, 1969, s.13).
W swojej pierwszej książce, Ja, Głód i Agresja (1969), Perls bardzo dobitnie podkreśla istotny wpływ obydwu powyższych postaci na formowanie się jego własnego myślenia: Sigmund Freud był jednym z najbardziej znanych intelektualistów XX wieku i znaczenie freudowskiej teorii psychoanalitycznej jako głównego źródła terapii Gestalt, mimo początkowych oporów, przyjmuje się już od dawna bez większych zastrzeżeń (Bocian, 1994, 1995a, b); tymczasem jednak wpływ poglądów Salomo Friedlaendera na rozwój teorii terapii Gestalt pozostaje w dalszym ciągu mało znany i niewystarczająco doceniony.
Dodatkowe uwagi
Rozdział zaczerpnięto z książki Margerity Spagnuolo Lobb i Nancy Amendt-Lyon (red.) pt.: Licencja Artystyczna: Sztuka Terapii Gestalt; Wien Springer-Verlag, 2003; str.: 113-127. (Tłumaczenie z niemieckiego przez Nancy Amendt-Lyon)
Tłumaczenie na j. polski
Piotr Mierkowski
Odnośnik
Artykuł znajduje się tutaj: bibliotekagestalt.pl/dokumenty/Frambach_Ludwig.pdf