Vázquez Bandín Carmen, W stronę rozumienia oporu w terapii Gestalt (tekst, audio)

Moje bezpośrednie zainteresowanie „oporem” wynika z tego, że przetłumaczyłam książkę Richarda Kitzlera (2008) Eccentric Genius. Dokonując przeglądu teoretycznych podstaw naszej podstawowej teorii, Kitzler często, choć przelotnie, odwołuje się do pojęcia „oporu” i jego tła. Zaintrygowana, postanowiłam kontynuować poszukiwanie odpowiedzi na niektóre z pytań i niewiadomych, które nasunęły mi się podczas tłumaczenia wybranych akapitów pracy Kitzlera. I, jak to często bywa, podczas lektury innych książek na temat teorii i praktyki Gestalt, które oferowały dodatkowe informacje dla moich dociekań, znalazłam wiele odniesień do oporu oraz do kontaktowania się i konstruowania „indywidualnej rzeczywistości” przez pole organizm/środowisko. Niniejszy artykuł jest „primeraaproximación”, wstępną refleksją nad możliwymi odpowiedziami na pytania, które pojawiły się, gdy zagłębiałam się i rozwijałam sugestie Kitzlera (podawane przez niego mimochodem). Mam nadzieję, że moje poszukiwania przyczynią się do pełniejszego i bardziej użytecznego sformułowania tego, jak rozumiemy i stosujemy pojęcie „oporu” w terapii Gestalt.