Gillespie John, Uciszanie: osobiste eksploracje dynamiki master/slave i gestaltu

Obszar BDSM i różnorodnych seksualności jest rzadko omawiany w naszej zachodniej kulturze, a w gestalt – w szczególności. Ten artykuł jest pierwszą próbą wypełnienia tego pola. Zdecydowałem się pisać na podstawie moich osobistych doświadczeń – pomimo ryzyka, jakie świadomie podejmuję wobec mojego życia zawodowego i reputacji, ujawniając moją skłonność do BDSM. Wierzę, że zawód psychoterapeuty zmienił się w ostatnich latach i jest teraz znacznie bardziej otwarty niż kiedyś. I odwrotnie – zakres, w jakim będą na mnie czynione projekcje, a ten materiał stanie się „inny” i nie będzie należał do mnie, jest dokładnie tym zakresem, w jakim nasz zawód wciąż musi się zmieniać.

Zdaję sobie sprawę z ogromnej ilości wstydu i szczególnej wrażliwości, jakie odczuwam w związku z tym – wstyd jest zarówno źródłem mojego upodobania do seksu w dynamice master/slave, jak i jest potęgowany przez fakt, że biorę w nim udział. W tym krótkim artykule staram się nie teoretyzować – jednak mam nadzieję, że moje słowa świadczą o tym, jak ważne jest, abyśmy byli w stanie rozmawiać o BDSM w terapii i w kontekstach gestaltowych, ponieważ wierzę, że kiedy klienci mówią o BDSM, mogą mówić nie tylko o seksie i seksualności, ale także o poszukiwaniu zastępczego języka dla tych głębokich aspektów siebie, które potrzebują BDSM, aby znaleźć dla siebie wyraz.

Stawiam tezę, że jest tu również mowa o aspektach pola i self, które w jakiś sposób rezonują z nami wszystkimi – wyzwaniem dla świata gestalt jest możliwość rezonowania z naszymi własnymi procesami na tyle, aby te aspekty „odizolowanego” self mogły zostać ponownie włączone do relacyjnej, współwyłaniającej się rzeczywistości – ciężarem BDSM i tego, co oznacza to pojęcie, można się nieco bardziej podzielić (a co za tym idzie – można go zmniejszyć).