W pracy Gestalt — czy to mojej własnej, czy też z innymi — wciąż na nowo fascynuje mnie prostota, prawdziwość i jasność koncepcji tzw. „mechanizmów nerwicowych” w terapii Gestalt.
Mają one dla mnie ową solidną użyteczność i eleganckie piękno, które można spotkać jedynie w produktach, wykonanych mistrzowską ręką.
Pod pojęciem „mechanizmów nerwicowych” — i to wyjaśnienie powinno być dla naszych potrzeb wystarczające — rozumie się stosunek jednostki do samej siebie na tle jej kontaktów ze światem, który to stosunek jest ze strony tej jednostki w jakikolwiek sposób chronicznie zaburzony. Uwewnętrznia się on w określonych wzorcach spostrzegania, odczuwania, myślenia, nastawienia i zachowania w taki sposób, że całościowy, twórczy i żywy kontakt z „tu i teraz” zostaje czynnie uszkodzony i naruszony.
Jednostka sama sobie uniemożliwia — poprzez określone działanie lub jego zaniechanie — wymianę z otoczeniem i otrzymanie od niego tego, czego naprawdę potrzebuje, a przecież chciałaby żyć w świetle, radości, pokoju, harmonii i pięknie. Na ogół człowiek nie zdaje sobie przy tym sprawy, że (jak) sam sobie szkodzi w osiągnięciu swych celów, stosując określone i nabyte strategie postępowania.
Takie zachowanie jest „neurotyczne” i z tego powodu nie można go zmienić przy pomocy rozsądku i dobrych rad, energii dostarczają mu bowiem tkwiące głęboko, „nieprzepracowane” emocje, które nie podlegają ingerencji woli.
Źródła:
Gestalt: kwartalnik Polskiego Stowarzyszenia Psychologów Praktyków, nr 2, 1991
Gestalt: kwartalnik Polskiego Stowarzyszenia Psychologów Praktyków, nr 3, 1991
Dodatkowe informacje:
Artykuł został udostępniony dzięki uprzejmości Gestalt Instytutu w Zabierzowie k/Krakowa; www.instytutgestalt.pl
Odnośnik (skan):
https://drive.google.com/file/d/1e2nE5YrYNvNdEzQpls4tWgRNei4dK69R/view?usp=sharing (cz. 1)
https://drive.google.com/file/d/1MEATd1eIwVpBxHFa5uU_YwckgL0z1bzK/view?usp=sharing (cz. 2)
Audiobooki
Audiobook czyta:
Anna Hartman
Obraz: Office at Night, Edward Hopper, 1940
Śledź Bibliotekę na Facebooku, bo jest fajna:
