Fragment
Moje proste zadanie z dnia na dzień staje się coraz bardziej zawiłe. Stoję przed wami z zamiarem przedstawienia w jak najprostszy sposób, w przeciągu niespełna 10 minut, sekwencji kontaktowania – jednego z podstawowych elementów tworzących bazę teorii i praktyki terapii gestalt.
Jak to jest z każdym prostym zadaniem, grozi mi niebezpieczeństwo robienia uproszczeń – przełożenia gęstej, umykającej rozumienia fenomenologii w elokwentną formę poprzekręcanych znaczeń. Proszę dajcie mi znać jeśli tylko zacznę to robić. Będzie mieli czas, ażeby mnie poprawić.
Pierwowzór terapii gestalt został wszem i wobec oznajmiony po raz pierwszy pięćdziesiąt sześć lat temu w książce, Terapia Gestalt, Ekscytacja i Rozwój w Osobowości Człowieka, popularnie znanej jako Perls-Hefferline-i-Goodman („PHG”).
Talent Paula Goodmana do praktycznej filozofii i jego artyzm jako poety sprawiły, iż powstał tekst charakteryzujący się niezwykłą jasnością jak i niezmiernie irytujący swoją zawiłością i zagadkowymi niespójnościami oraz pełen lirycznego piękna.
PHG była pierwszą wyrazistą proklamacją terapii gestalt, ale na pewno nie była – i nie stanowi – ostatniego słowa na ten temat. Idee w niej zawarte, jakkolwiek potrzebne – doczekały się teraz – bardziej starannych sformułowań, w oparciu o dokładniejsze ich zrozumienie i opracowanie.
Data publikacji
2007
Tłumaczenie
Piotr Mierkowski
Odnośnik
Artykuł znajduje się tutaj: http://bibliotekagestalt.pl/dokumenty/Bloom2.pdf