Superwizja jest spotkaniem Ja–Ty w spawie Ty–On. Jest wsparciem dla pracy drugiego z trzecim z udziałem pierwszego czyli superwizora. Jest „tańcem”, w którym wsłuchujemy się w muzykę kontaktu terapeutycznego i wybieramy ruchy, które superwizant będzie ćwiczył ze swoim klientem. Jest wsparciem wspierającego z intencją rozwoju klienta. Jest więc złożonym procesem, sztuką ujmowania wielu uczestników z ich własną interpretacją tego, co wnoszą, tego, jak to rozumieją, jak mogą bądź chcą z tego skorzystać. Jest też sytuacją trójkąta, który tworzy ramę dla oparcia dwóch boków. Kontaktem bez kontaktu.
Odnośnik:
http://bibliotekagestalt.pl/dokumenty/KasiaRejniak.pdf
Na obrazku: Marxism Will Give Health to the Sick, Frida Kahlo, 1954