W tym artykule czytelnik nie znajdzie regularnej prezentacji teorii narcyzmu. Zainteresowani mogą sięgnąć do pracy przeglądowej H. Henselera (1998) lub artykułu H. Kohuta (1968/2000), opublikowanego w języku rosyjskim, a także do innych prac Kohuta, które, moim zdaniem, najpełniej opisują rozwój i leczenie narcyzmu w paradygmacie psychoanalitycznym. Ja chciałabym skupić się na podejściu do tego problemu z punktu widzenia terapii Gestalt, która pozostaje w nieustannym twórczym dialogu z psychoanalizą i psychologią egzystencjalną jednostki.
Jako punkt wyjścia przyjmuję założenie, że w każdym człowieku są obecne trzy podstawowe części (D. Khlomov, 1996, 1997), które odpowiadają realizacji trzech potrzeb: bezpieczeństwa, przywiązania i wolności działania (odpowiednio komponenty schizoidalne, borderline i narcystyczne). Fokus narcystyczny jest, według mnie, w znacznym stopniu związany z potrzebą osiągnięć. Osoba z fiksacją narcystyczną to taka, która, żyjąc w polu bardzo wysokich oczekiwań, nieustannie wymaga wiele od siebie i innych.
Tłumaczenie:
Odnośnik:
Audiobook (YouTube)
Audiobook (Spotify)
Audiobook czyta:
Dominik Strzelecki
Na obrazie: Echo and Narcissus, Nicolas Poussin, 1627 – 1628
Śledź Bibliotekę na Facebooku, bo jest fajna:
