Tag: opis sesji

Kategorie
V

Vassallo Caroline, Potencjał kreatywności w terapii Gestalt (tekst)

Streszczenie:

Tematem artykułu jest stosowanie technik artystycznych w psychoterapii gestalt. Z humanistycznego i fenomenologicznego punktu widzenia, artykuł skupia się na tym, w jaki sposób techniki te mogą wspierać dobrostan psychiczny i zmiany terapeutyczne. Z dotychczasowych badań, opisywanych w literaturze gestaltowskiej i arteterapeutycznej, wynika, że sztuka postrzegana jest jako sposób dążenia do werbalizacji lub jako samoistna interwencja. Proces arteterapii bazuje na tworzeniu konkretnego dzieła, jednakże uwaga i późniejsza analiza dzieła skupiona jest na samym procesie twórczym osadzonym w relacji terapeutycznej. Sztuka w terapii wspiera i wzmacnia wyrażanie uczuć klienta. Dzięki temu stosowanie technik artystycznych w terapii gestalt może pomagać klientom uświadamiać ich nieuświadomione procesy, co umożliwi im kreatywne reagowanie na to, co dzieję się w bieżącej chwili. Podczas pracy na procesie emocjonalnym klient może doświadczyć bezpośrednich, rzeczywistych i natychmiastowych reakcji. Można powiedzieć, że terapia gestalt i arteterapia skupiają się na procesie terapeutycznym łączącym klienta i terapeutę.

Źródło:

Artykuł ukazał się w NEW GESTALT VOICES, Edition 7 | January 21, s. 39-49

Tłumaczenie:

Marta Szmania-Deierling

Odnośnik:

http://bibliotekagestalt.pl/dokumenty/CVassallo.pdf

Na obrazku: Roy Lichtenstein, Artist’s Studio, The Dance, 1974

Kategorie
J

Jacobs Lynne, Wstyd w dialogu terapeutycznym (tekst)

Fragment

Ten rozdział koncentruje się na jednym szczególnym wymiarze wstydu w psychoterapii. Chcę skupić się na wstydzie i jego zmienności w dialogu terapeutycznym. Nie będę koncentrowała się na tym, jak terapeutka może identyfikować i pracować z problemem wstydu w bardziej ogólnym sensie. Raczej zajmę się pracą i wrażliwością na wstyd, który pojawia się jako produkt interakcji między terapeutką a pacjentem.

(…)

Ogólnie rzecz biorąc, terapeuci unikający potencjału wstydu niechętnie ujawniają swoją pracę i mają skłonność do obwiniania pacjenta oraz zwrotnego zawstydzania go pod pozorem „konfrontowania pacjenta z inną perspektywą” lub „konfrontowania pacjenta z rzeczywistością”. Niechętnie szukają też superwizji i często – niestety – niechętnie decydują się na własną terapię. Ze względu na swoją skłonność do ukrywania się, rzadko mają okazję dowiedzieć się o swoich własnych skłonnościach do zawstydzania i ograniczeniach wynikających z tego, jak unikają wstydu.

Tłumaczenie

Ula Krasny

Źródło

VOICE OF SHAME (1996), Wheeler i Lee, eds., Jossey-Bass

Odnośnik

http://bibliotekagestalt.pl/dokumenty/Wstyd_LynneJacobs.pdf

Na obrazku: Dialog, Alexander Bogen, 1991

Kategorie
M

Meulmeester Frans, Teoria pola w Gestalt (wideo)

Webinar Rady Studentów Instytutu Gestalt w Krakowie. Frans Meulmeester – “Teoria pola w Gestalt” – 10.11.2020 g.19.00

Kategorie
P

Pełko Maria, Rozwiązanie w relacji (tekst)

Fragment

Na kilku przykładach z gabinetowej praktyki chcę pokazać, jak fenomen w postaci ciąży terapeutki może wpływać na relację, a ta z kolei – na proces terapeutyczny klienta. Na wstępie odrobina teorii, która posłuży mi za tło – przybliżenie tego, czym w duchu Gestaltu jest relacja.

W procesie psychoterapii wyróżnia się dwa wymiary: praktyczny, na który składają się różnorodne techniki terapeutyczne, oraz relacyjny, który zawiera w sobie całą gamę uczuć i postaw, jakie pojawiają się w wyniku interakcji terapeuty i klienta, oraz sposób ich wyrażania (Gelso, Hayes, 2005). Również w terapii Gestalt poza aspektem teoretycznym oraz bogatą metodologią, niezmiernie ważnym obszarem jest tworząca się w gabinecie terapeutycznym relacja oraz liczne fenomeny, które ją transformują. Terapeuta Gestalt wierzy, że realny i oparty na wzajemności kontakt może prowadzić do zmiany. Relacja terapeutyczna jest procesem – zmienia się i wzbogaca obie osoby.

Tym, co wyróżnia relację terapeutyczną w nurcie Gestalt od innych podejść jest prezentowana przez terapeutę postawa Ja-Ty (ib.). Fundamentem tego założenia jest myśl filozofa dialogu – Martina Bubera. W wyniku swych doświadczeń i pracy doszedł on do wniosku, że jedyną drogą do rozwoju podmiotowości człowieka jest doświadczenie autentycznego spotkania dwóch osób (Buber, 1992). Tak sam autor mówi o stawaniu się Ja w kontakcie z Ty:

Naprzeciw pojawia się i znika, wydarzenia relacji gęstnieją lub rozpraszają się, a w tej przemienności zarysowuje się i rośnie za każdym razem świadomość niezmiennego partnera, świadomość Ja. Nadal wprawdzie ukazuje się on w splocie relacji, w odniesieniu do Ty (…), aż wreszcie pękną wiązania i Ja przez chwilę stanie naprzeciw siebie, odłączonego, jak gdyby naprzeciw Ty, aby niebawem wziąć siebie w posiadanie i odtąd świadomie wchodzić w relacje (ib.).

Odnośnik

Artykuł znajduje się tutaj.

Kategorie
B

Białkowski Karol, Eksperymentalny kontakt (tekst)

Fragment

Jedna z głównych idei gestaltowskiej pracy psychoterapeutycznej zakłada, że osoba reguluje samą siebie. To proces poszerzania świadomości samego siebie umożliwia większą integrację i decyzyjność, czyli branie odpowiedzialności za własne życie.

​Fenomenologiczna idea podejścia Gestalt zachęca psychoterapeutę do pogłębiania oczywistości. W pracy z drugą osobą skupiamy uwagę na rzeczach „oczywistych”, a często ukrytych przed świadomością klienta. Chodzi o to, by poprzez wgląd, rozumiany jako emocjonalne i percepcyjne doświadczanie rzeczywistości, a także coraz pełniejsze doświadczanie siebie w aktualnej rzeczywistości, prowadzić klienta do odkrycia „oczywistego”. Tego rodzaju wgląd daje poczucie pełni poprzez zintegrowanie wewnętrznych, dualnych i przeciwstawnych sił, rozterek, konfliktów. Samoświadomość jest procesem pełniejszego doświadczania siebie i ma na celu pełne branie odpowiedzialności za swoje życie.

Wyjątkową formą takiego wglądu jest eksperymentowanie. Eksperyment Gestalt jako interwencja psychoterapeutyczna proponowana klientowi ma nieograniczone formy. Poszerzanie świadomości w eksperymentowaniu nie jest efektem interpretacji, lecz następuje poprzez odkrywanie i przeżywanie siebie w trakcie eksperymentalnej twórczej pracy: zabawy, odgrywania ról, psychodramy, wizualizacji itp.

Odnośnik

Link do artykułu: https://www.karolbialkowski.pl/eksperymentartyku%C5%82

Data publikacji

2015

Kategorie
B

Boryczko Aneta, Fenomen transformujący w terapii – dialogi wewnętrzne i zewnętrzne terapeuty (tekst)

Fragment

Zanim włączyłam laptop i uniosłam dłonie nad klawiaturą, długo wędrowałam z tym tekstem. A on wędrował we mnie. I toczyła się dyskusja. Mój top dog żądał tekstu naukowego, pełnego fachowych zwrotów i ukazującego egzystencjalną głębię procesów, którym towarzyszę. A under dog odmawiał współpracy, chichotał i pokazywał środkowy palec. Tak ma.

Odnośnik

Artykuł do pobrania tutaj.

Data publikacji

2018

Kategorie
Z

Żuk-Michałowska Natalia, Obrączka i artykuł. Opis sesji (tekst)

Fragment

Z fenomenów transformujących relację terapeutyczną i relację klienta z samym sobą najbardziej fascynują i cieszą mnie te, które zdarzają się niezaplanowane. Jeśli chociaż jedna ze stron uważnie śledzi, co obie wnoszą do relacji, potencjał takich zdarzeń jest niebagatelny. Zanim przejdę do opisu sesji, pozwólcie, że opiszę kim jest klient1, co wnosił w ostatnim czasie do relacji oraz co ja wnosiłam.

Odnośnik

Artykuł znajduje się tutaj.